![](images/menu/doubt_but.png)
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
-
سایت قرآنی تنـــــزیل
-
سایت مقام معظم رهبری
-
سایت آیت الله مکارم شیرازی
-
سایت آیت الله نوری همدانی
-
سایت آیت الله فاضل لنکرانی
-
سایت آیت الله سیستانی
![](images/menu/software_but.png)
![]() مدح و ولادت پیغمبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلّم
اوج پـروازم آسـتـانـۀ تـوست مـقـصد بـالـم آشـیـانـۀ توست سبک زیـبـای زنـدگـانـی من به لـبـم بـازهـم تـرانۀ تـوست آمــــدی و مــحــبّــت آوردی مهـربانی فـقـط نـشانۀ توست ای وَرای تــصـــوّر دنـــیـــا از زمین تا خدا کرانۀ توست آمدی طـبـع شاعـرم گـل کرد غزلی را که عاشـقانۀ توست آرزوی هـمـه پـیـمـبـرهـاست شال سبزی که روی شانۀ توست معجزات رسـیـدنت گـویاست که بگویی زمان زمانۀ توست روشـنـی بخـش ظـلـمـت دنیا نخل اسلام از جـوانـۀ توست بـا تـو نـام زبـانــزدی داریـم دیـن نـاب مـحــمــدی داریــم ای رسـول خـدا امـیــن خــدا رحـمـت الله مـسـلـمـیـن خــدا ای نـثـارت درود جـبـرائـیـل ای به مـعـراج هـمنـشین خدا ای رسیده به گوش تو در عرش صوت زیـبا و دلـنـشـین خـدا ای اصولت کـرامت و خوبی ای مــرامـت دوام دیـن خــدا مـثـل مـاه شب چـهـارده بـود دسـت تـو بـیـن آسـتـیـن خـدا لحـظـۀ خـلـقـتـت یـقـیـن دارم به تو بـوده است آفـرین خـدا مکـه از مـقـدمت تـبـرّک شد با تو شد مکـه سرزمین خـدا معدن خیر و رحمت و برکات به قـدوم مبارکت "صلوات"
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت پیغمبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلّم
شهدِ عشقت از ازل در کام دلها ریخته این محبّت را به دلها حق تعالی ریخته آتشِ آتشکده خاموش گشت و در عوض آتشِ عـشـق تو در دلـهـا سـراپـا ریخته بر ندارم سر اگر از سجدۀ شکرش رواست کاین محبت را خـدا در سیـنۀ ما ریخته زیرِ گامت وقتِ میلادت زمین لرزید سخت پس نبوده بیسبب گر طاقِ کسری ریخته نیست بیعلت که ما اینگونه از خود بیخودیم دستِ حق در جامِ ما شُربِ طهورا ریخته اول خـلـقت خدا هـنگـام خـلقِ روی تو نقش رویت را به عشق روی زهرا ریخته دورۀ ظلمت سر آمد شد جمالت جلوهگر مکه از فیض وجودِ پاکِ تو شد مفتخر وعـدۀ ادیـان تحـقـق یافت و موعود شد سرزمین مکه هم بیتابِ این مولود شد انتـظـار حق تعالی هم به پایـانش رسید بین مخـلـوق خدا تقـدیـر، آنچه بود شد مثل خورشیدی دلِ ارض و سما را گرم کرد دلبری آمد که محـبـوب دلِ معـبـود شد نور رویش خانههای ظلم را تاریک کرد خـانۀ سـفـیـانـیـان یـوم الابـد نـابـود شد دورۀ ظلمت سر آمد تیرگی از یاد رفت حرکت دنیا به سمتِ روشنی مشهود شد دامن بنت وهب شد چـشـمۀ فـیـض خدا دشمن فرزند او مغضوب شد مطرود شد آمده تا که شود انگـار خـتم المـرسـلـین جـان دو عـالـم فـدای رحمت للعـالـمین مکه از روز ازل در بیعت پیغمبر است فاطمه میراثدارِ این زمین تا آخر است مکه هم مثل مدینه خانۀ زهرای ماست کعبه خود مشغول گردیدن به دور مادر است میزند عالم همه فریاد که حق با علیست هرکه این فریاد را نشنیده تا حالا کر است شک نکن این آرزو آخر محقق میشود حقِّ کعبه یک اذانِ کامل و روشنگر است میرسد روزی که آوایِ مـؤذن زادههـا میرسد آنجا به گوش از روز هم روشن تر است بعد از آن بر منبرِ کعـبه اذان شیـعـیان اولش الله اکـبر آخـرش یـا حـیـدر است ملک پیغمبر به دست شیعه افتد زودِ زود یک نفس باقیست تا نابودیِ آل سعـود
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلّم
الا ای عاشقان مـژده به مکه یار میآید دل عـالـم به شدت مـیتـپـد دلدار میآید به دنـیـا کـودکی از دامن بنت وهـب آید عرب را روشنی بخشی به شام تار میآید
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلّم و امام صادق علیه السلام
مـعــادلات نــگــاه مــرا بـههـم زدهای از آن زمان که دراین کوچهها قدم زدهای! کشیدهایم به سلـمان و سیـنهچاک توأیم چه پرچـمی به دل امت عـجـم زدهای! تبسّمی کـن و کـفّـار را مـسـلـمـان کن بخـنـد! ای که امـیـد گـدای غـمزدهای! کسی نـبــودم و حـالا مـؤذّنت شــدهام! مـرا ز قــافـلـۀ بـیکـسـان قــلـم زدهای علی امـام من است و مـنم غـلام علی! تو سرنوشت مرا در نجف رقم زدهای من از مـدیـنـه تـو سـمـت کـوفه آمدهام نسیـم صبـح پـریـشـان گـیـسـوانت شـد ز راه آمـدی و عـیـد عــاشـقـانـت شـد بساط بتکـدههـا را بههـم زدی دیـگـر شکـاف کـنـگـرههـا تـا ابـد نـشانت شد شـنـیـد آمــنـه ذکـر عـلـی عـلـی تـو را شنید و عـاشـق ذکـر خوش زبانت شد حلیمه از چه بـرای تو حـرز میآورد؟ که جـبـرئـیـل ز اول نـگـاهـبـانـت شـد تو بهتر از همه از عرش سر درآوردی و زیـر چـادر صـدیـقـه آسـمـانـت شـد بگو پیـمـبریات از کـرامت زهراست نبوتی که تو داری عجب ولایتی است! رسول اکرم ما بر علی چه غیرتیاست! بدون غـسل زیـارت نرو به دیـدارش! شب نگـاه به زهـرا شب زیارتی است سلام کن به در خانهاش چنان هر روز به چوبه چوبه این در یقین کرامتی است نماز و روزه و حج و زکات دین خوب است ولی ولایت حـیدر چـقدر قـیمتی است! علی و فـاطـمـه و بـچـههـا کـنار توأند دوباره زیر عبایت عجب قیامتی است سخن بگـو که حـدیث کـسای ما بشـود ازین به بعـد کـنـار عـلـی قـرار بگـیر کنار قـامت طـوبـاش سـایهسـار بگـیر هزار لشگـر جنگی به پای حـیدر هیچ علی یکیست تو او را ولی هزار بگیر همان زمان که صحابه فراری از جنگند مدد ز هوهوی شمشـیر ذولفـقـار بگیر اگر که قلعه درش وا نشد فدای سرت! بیا و حـضـرت کـرار را بکار بگـیـر! علی علی کن و راحت برو به او ادنی به قصد قربِ خودت ذکر بیشمار بگیر اطاله سـود نـدارد مـرا! سـخـن کـوتـاه سلام حضرت صادق به ما کرامت کن برای ما ز مقـامـات گریه صحبت کن من آمـدم بـروم در تـنـورتان رخصت شرار آتـش آن را بــیــا و جــنّـت کـن بگـو که گـریه کن جدّ تو برادر توست کمی بـرای هـمه شرح این روایت کن خبر رسیده به ما خانهات حسینیه است محبتی کن و مارا به روضه دعوت کن کنون که آمده مکـفـوف دستبوسیتان به گریه بر شه لب تشنگان عبادت کن به سیـنهات بزن و یاد سم مرکب باش
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت پیغمبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلّم
می بـنـوش از پـیـالۀ تـوحـیـد سـجـدهای کن حـوالـۀ توحـیـد مـیرسـد از سـلالـۀ تــوحـیـد آنکه در عرش احمدش خوانند در زمین هم محـمدش خوانند آمــــنـــه مـــاهـــتـــاب آورده گــوهــری نــابِ نــاب آورده طــفــل نــه، آفـــتـــاب آورده هدیهای از خداست این کودک خـاتـمالانـبـیـاست این کـودک مــعـــنــی لــفــظ آبـــرو آمــد صـاحـب تــاج تُـنــفـِقـوا آمــد طـاق کـسـری بـلـرز؛ او آمـد تیری از او به چشم شیطان رفت ابـرهه زیر سنگ باران رفت او امین خـدا و مـخـلوق است از وجودش وجود مرزوق است تـشنه کام زلالش عـیّوق است غـضـب او حـمـیـم مـیسـازد یک نـگـاهـش کـلـیم میسازد کـعـبه حـرمت گرفت با احمد دیـن اصالت گـرفـت با احـمد وحـی قـوت گـرفـت با احـمـد پیکر شرع را نـبی جان است کـلـمـاتـش تـمـام قــرآن اسـت مجلسآراست همچو گل اخلاق بین خلق و خداست پل اخلاق مـصـطـفـای مـکـارمالاخـلاق عـلّت بعـثـتش همین بودهاست صادقالوعده و امین بودهاست مکـتـب مصطفی، ابـوذرسـاز حُبّ زهراش، حوضکوثرساز بیتعارف، نبیست حیدرساز بی مـحـمـد اگـر وجـود نـبـود بـی عـلـی هـم نـبـی نبود نبود احـمـد و حـیـدرنـد یک ریشه ذوب وحـدانـیـت خــداپــیـشـه جرعه نوشاند از یک اندیشه عـبد حـقّـنـد و مست فاطمهاند هر دو ممنون دست فاطمهاند دسـت زهــرا کـمــال پــروده چـشـمـهسـاری زلال پـرورده یـــازده بــیمــثــال پـــرورده کار زهراست عزتی گر هست دین و قرآن و عترتی گر هست
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و وفات حضرت سکینه سلاماللهعلیها
نقـش جـلـیـله دخـتـرِ ارباب سـر جـدا بعـد از شـهـادت پـدرش، بعـد نـیـنـوا کـمـتـر نـبـود از هـنرِ عـمّههای خود با شعر، خطبه، نوحه، تباکی، بکا، دعا یعـنی پس از شـهادت شاه شهـیـدمان مرهون نوحههای سکـیـنهست کربلا آن بـانـویـی که عـابـدۀ اهـلـبـیت بـود با سوز خویش داده چنین درسِ دین بما راه حسین، راه قیام است و راه خون باید هـمـیـشه زنـده نگه داشت راه را تـیغ زبـان گـشـود، به فـریـادِ فـاطمی گفـت از هزار داغ، یکی را برای ما وقت غـروب بـود و أذانی نـمیرسید إلاّ صــدای هــلـهــلـۀ لـشــگــر دَغــا دیدم به چشم خویش در اطراف خیمه گاه در لابلای شـیـون و غـوغـای ماجرا دیدم ز پای خواهر من زیوری ربود یک نابکار، با طمع و حرص، بیهوا در بینِ دود و آتشِ خیمه، بدست خصم دیدم چکـید خون، ز همه گوشوارهها دیدم فـرارِ خواهـر دیگر در آن میان با دامنِ به شعـله نِشـسته، سوی کجا؟ میگـفـت با تـمام نـواهای زخـمیاش اینجاست موجِ خونِ خدا، موج کربلا این موجِ کربلا همه را غـرق میکند مستغـرق خـدا چو سکـینه، نه در بلا
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و وفات حضرت سکینه سلاماللهعلیها
نـاگـاه کـتــاب گـریـه را وا مـیکـرد آن قـدر که پـشـت نـاله را تا میکرد در مـجــلـس روضــۀ امــام صــادق یــاد لـب خـشـکـیــدۀ بــابــا مـیکـرد ******************* بانو! بنشین، بخوان، بگو حرف بزن از تـیر نـشـسـته بر گـلـو حرف بزن بـانـو! دم آخــری کــمـی آب بـخــور از خـاطـره دسـت عـمـو حـرف بزن ******************* از سـایـه سـنگ رد شده لـشـگـر من زنجـیـر نـشـسـته روی زخـم پـر من این غصه، شبانه، بیصدا پیرم کرد: تشت و سر و چوب و گریه خواهر من ******************* چوبیکه به لب اشاره میکرد آن روز از عـمه جگـر پـاره میکرد آن روز ترسیدم از آن چـشم حـرامی ناگاه... وقـتی که مرا نظاره میکرد آن روز
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و وفات حضرت سکینه سلاماللهعلیها
راوی کـرب و بلا دارد روایت میکند از جـدایی سـر و تنها حکـایت میکند شد سکینه معنیاش آرامش قلب حسین بشنو از دریا زمانی که شکایت میکند چون روایت میکند از کربلا یک روضهاش تا همـیشه مجـلس ما را کـفـایت میکند راوی کرب و بلا با روضههای مستند تازه در روز قـیامت او قـیامت میکـند نـام زیـبـایش برای بـردن قـلـب حـسین با رقـیه با عـلی اصغـر رقابت میکـند تا رقـیه میرسد محـو سکـیـنه میشود هرچه میگوید حسین عباس اطاعت میکند آه اَیْنَ عمِّیَ الْعـباس او هم نکـتهایست که خـیـال بچـههـا را آه راحـت میکـند شمر یک بیماری سخت است که در قافله بـه تـمام مـردهـا دارد سـرایت میکـنـد در تمام راه هم بر ضرب و شتم بچهها شمر فرمان میدهد خولی اطاعت میکند
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() ازدواج پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلّم و حضرت خدیجه سلاماللهعلیها
دور شدم از این و آن با خودم آشنا شدم آینه در حجاز بود عـاشق مصطفی شدم سرمه نمیبرم به چین، قند و شكر نمیخرم نقره و زر نخواستم، صاحب كیمیا شدم بار شـتر گـذاشتم، وقف تو هرچه داشتم دانۀ عـشق كـاشتم، در قـفـست رها شدم با تو جرس به هر نفس، مصرع عاشقانه است با تو پُر از قصیدهام، با تو غزل سرا شدم ای كه ملول میشوی از نفـس فرشتهها بـاور من نـمیشود، هـمـنـفس خـدا شدم سفرۀ دل برای من باز كن، آیهای بخوان حرف بزن كه مَحـرمِ زمزمۀ حـرا شدم قـطـرۀ من فـرات شد، ذرهام آفـتـاب شد پـیـش تو سـیـدالـبـشر! سـیـدةالـنـسا شدم پشت سرت من و علی قامت عشق بستهایم تو همه مـقـتدا شدی من هـمه اقـتدا شدم من به تو دست یاعلی دادهام از صمیم دل مرگ جدام كرده است از تو اگر جدا شدم
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() ازدواج پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلّم و حضرت خدیجه سلاماللهعلیها
در دورهای که شام جهالت سحر نداشت خـورشید آسـمان رسالـت قـمـر نداشت تا که عـروس آمـنـه باشد بـهـشت نـیز حـوریهای برای نـبی زیر سـر نداشت ارض حجـاز را همه گـشـتند و عاقبت این خاک از خدیجه زنی خوب تر نداشت وصل امین مکه عجب خوش تجارتیست جز سود این معامله اصلا ضرر نداشت سوگند میخـورم که اگر ثـروتش نبود دین ذوالفقار داشت ولیکن سپر نداشت خـرج نـبـی شده هـمـه داراییاش ولی شرمنده بود از اینکه چرا بیشتر نداشت او شیعـۀ عـلـی شده قبل از غـدیـر خم باری اگرچه پرده از این راز برنداشت آری خــدیـجـه آیـنـۀ ایـسـتـادگـی سـت یعنی غبار طعنه به رویش اثر نداشت او مـادر تـمـامـی اولاد فــاطـمـه سـت ابـتر کسی بود که بگـوید پـسر نداشت او آنچـنان ز رنگ تعـلق گـسـسته بود حتی برای خود کـفنی در نظر نداشت
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() آغاز امامت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه
ای تـاج امـامت به سرت یوسف زهرا وی خَلعت عصمت به برت یوسف زهرا شک نیست که سلطان جهانی تو پس از این از بـعـد وفـات پـدرت یــوسـف زهـرا بـابـاسـت گـرفـتـار نـگـاه و نـفَـس تـو مـادر بـزند بوسه سـرت یوسف زهرا الـمــنـة لـلّـه کـه تــو حــجّــت حــقّــی عـالم هـمه تحت نظـرت یوسف زهرا صد شکر که این تاج ولایت بسر توست شمشیر علی بر کـمـرت یوسف زهرا پـیغـمبر اکرم شده بس مـفـتخـر از تو ای هـیبت احـمد سـپرت یوسف زهـرا تو منجی زهـرایی و او چـشم براهـت کی میرسد از ره خبرت یوسف زهرا چشمان پُر اشک حسنین است بسویت عـباس شده خـونجگـرت یوسف زهرا تـو قـبـلـۀ دلـهـایی و مـعـنـای نـمـازی ما شـیعـۀ اثـنی عـشرت یوسف زهـرا رفـتی به پـسِ پـردۀ غـیـبت بـسـلامت برگـرد دگر از سـفـرت یوسف زهـرا زیباست که طاووس جـنان رخ بنـماید گسترده شود بال و پرت یوسف زهرا بازآ که کلام تو کلام اللهِ محـض است این است بقـرآن هـنرت یـوسف زهرا برگرد که احـکـام همه مانـده مـعـطـل اسـلام شـده دربـدرت یـوسـف زهــرا لعنت به کـسانی که همه حق تو بردند شد غـصب تـمام ثـمرت یوسف زهرا ای رفته به تاراج حقوقت، أقِمِ الحَرب شد شیـعۀ تو پشت سرت یوسف زهرا روزی که مسـلـط بشـوی بر همه عالم جمع شهـدا دور و بـرت یوسف زهرا بر بام فـلک پـرچم تو یکـسره بالاست تا کـفـر بـبـیـنـد اثـرت یـوسـف زهـرا در هم شـکـنـد قـدرت پـوشـالی بتهـا با ضربت تـیغ و تـبـرت یوسف زهرا گردن بزنی چون همه طاغوت جهان را یکجاست فقط درد سرت یوسف زهرا بر ضارب زهـرا بزنی ضربت سیلی ای مـادر تو مـنـتـظرت یـوسف زهرا ای منـتـقـم محـسن شـش ماهـه کجایی صد روضه شده همسفرت یوسف زهرا در روضۀ ارباب چه بیصبر و قراری قـربان تو و چـشـم تـرت یوسف زهرا مـا مـنـتـظـر فــجــر ظـهـوریـم امـامـا تا صبح قـریب سحرت یـوسف زهـرا از خـون شـهـیـدان حـرم فـتـح دمـیـده محسن حججی شد قمرت یوسف زهرا
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() آغاز امامت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه
شد امـامِ آخـرین و دل بـرایش بـیـقـرار سامرا شد ریسه بندان! از یمین تا به یسار جان فدایِ آن عبا که تار و پودش حیدریست بر تنش زیبا نشـسته؛ با کمال و با وقار حک شده با دستِ حق بر تیغۀ شمشیر او لا فـتـی إلا عـلی لاسـیـف إلا ذوالـفـقار میبرَد تـاج ولایـتـعـهدیاش را جبرئیل میشود طاووس أهل الجنّه؛ صاحب اختیار دل بیا رخت سفیدت را به تن کن! آمده عید بیعت با ولیِ عـصر، عـیدِ انـتـظار حضرت زهرا برایش خوانده حمد و إن یکاد آرزویش هست، باشد یاورانش بیـشمار تا بگـیـرد از تـمـام دشـمـنـانِ مـرتـضی انتـقامی سخت را با ضربه هایی ناگوار کاش برگردد به زودی با ظهوری غرقِ نور در حضورش به! چه حالی دارد این جشن و سرور از کـنـارِ کـعـبه آن مـاهِ دل آرا میرسد محض دیدارش چه بی صبرانه عیسی میرسد میرسد بر گوش، تا صوت أناالمهدی؛ سریع سیصد و چندین نفر دلداده درجا میرسد عاقبت در جمعهای جذّاب میپیچد خبر آخرین معـشـوقِ والا منسبِ ما میرسد مصحف و نهج البلاغه بعدِ قـرآنِ کریم سورۂ نور و قصص، طاها و أسرا میرسد محضرش تقدیم خواهد شد زمین و آسمان هدیۀ خیل ملَک از عرشِ اعلی میرسد عشقِ مادر دارد و با شیعیانش در بقیع؛ قبلِ هر کاری به کارِ قبر زهرا میرسد جرعهجرعه لحظۀ دیدار نزدیک است و خوب ندبه و عهد و فرج دارد به دریا میرسد پس بگو لبیک یا مهـدی تویی تو امّـتش دست هـایت را بـبـر بالا برای بیعـتـش!
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() شهادت امام عسکری علیهالسلام ـ ذکر مصائب حضرت
گـریۀ چـشـم مـلک از قِـبـلِ مهـدی بود چقـدر خوب سرت در بغـل مهـدی بود نالـه کـردی همه با مهـر جـوابت دادند تشنه بودی و سپس جرعهای آبت دادند اهـل خـانه کـفـنی بر تن پـاکـت کـردند بعـد تـشـیـیع بـلافـاصله خـاکت کـردنـد پیکـرت تابش سـوزنـدۀ خـورشـید ندید بـوریا جای کـفن دور خودش دید؟ ندید سامرا با سپـر و سنگ و سنانت نـزدند پیرمردان که عـصایی به دهانت نزدند سامـرا صحـبتی از گـودی گـودال نشد سیـنهات زیـر سـم اسب که پـامـال نشد سر انگشترت انگشت به غارت که نرفت آه... ناموس تو آقا به اسارت که نرفت
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و شهادت امام عسکری علیهالسلام
ساقـیـا ما همه از بـرکـت جامت مستیم یازده مـرتـبـه از بُـردن نـامت مـسـتـیم آنچه از دست تو جاری ست شرابی ست طهور شکر در سایۀ الـطاف "امـامت" مستیم مـحـو در روشـنـی گـنـبـد زردت مـثـل یاکـریـمـان نـشـسـته سـر بـامت مسـتیم " نَحنُ کَهـفُ لِـمَنِ التَـجَـاَ اِلَـیـنا " گـفـتی عـمری از لذت فـحـوای کلامت مسـتیم به هـمان کـربـبـلایی شـدن مـان سوگـند هم چنان با یکی از پنج عـلامت مستیم می نخورده همه اصحاب تو آقا مستـند می نخورده همه چون "ابن هشامت" مستیم وَ تَـصَدَّق... همه هـستیم "ابوهـاشم" تو سـال ها با کـرم و لطف مـدامت مسـتیم نان تو بـادۀ ما کـاسۀ تو سـاغـر ماست تا سحـر با نمک سـفـرۀ شامت مـسـتیم ساقـیـا مـرحـمـتی پـشت در مـیـکـدهایم بـه امـیــدی بـه در خــانـۀ تـو آمــدهایـم شیعه از پرچـم تو حـولۀ احـرام گرفت حـرم الله حــریـم حـرمـت نــام گـرفـت قبلۀ قبله تویی کعبه به تو رو زده است حجـرالاسـود از ایـوان طلا وام گرفت خـضر اولاد عـلـی! آب حـیـاتـش دادی هر که از دست کـریمانۀ تو جام گرفت فقه را با نـفـسـت بـار دگـر جـان دادی احتجاجات تو گرد از رخ اسلام گرفت جاثلیق از سر اعجاز تو مشتش رو شد و دعـای تو فـقـط بود به هـنگام گرفت بیگمان زیر سر معـجـزۀ چـشم تو بود شیـر درنـده اگـر در قـفـس آرام گرفت اسم و رسمش وسط صحن تو از یادش رفت عاشـقـی که لـقـب زائـر گـمـنام گـرفت غافل از هم و غـم شیعه نشد مهـدی تو از سـجـایـای پـسـندیـدهات الهـام گرفت وای از آن دم که نگهبان تو گستاخی کرد وای از آن لحظه که تصمیم به دشنام گرفت وارث ســیــنــۀ آزردۀ زهـــرا نـفـسـت موقـع گـفـتن تـکـبـیـرة الاحـرام گـرفت در مـنـاجـات شـب آخـر خـود افــتـادی پیـش چـشـمان تر هـمـسر خود افـتادی
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و شهادت امام عسکری علیهالسلام
پَـر مـیزنـد دوبـاره دلـم در هـوای تو دارم هوای بوسه به صحن و سرای تو اذن دخـول خـوانـده دلـم تا کـنی نـظـر زائـر شـوم دوبـاره سـوی سامـرای تو ای دومین حسن چو حسن ذره پروری پُر میشود دو دست گدا از عـطای تو بر روی فرش، عرش خدا جلوه میکند تا میخورد تکان ز نـسـیمی عـبای تو صدها هزار بار جهان و هر آنچه هست آقـا غــلام کــوی تــو، آقــا فــدای تــو هم تو غریب هستی و هم مرقدت غریب امـا غــریـب نـیسـت دمـی آشـنـای تـو دشـمن تو را نهـاد به زندان و بیخـبر از آنکه هـسـت عـالـم امکـان برای تو مانـند مـادرت به جـوانـی شـکـسـتهای زهـر جـفـا گـرفت رمـق از صدای تو گــفــتـی به آه آب بــرایـت بــیــاورنــد ذکر حسین بود و عـطش هـر نوای تو شکر خدا که لحـظۀ آخـر پـسر گـرفت در بـیـن سـیــنـه مــاه رخ دلـربـای تـو آه از سـری که رفت به بـالای نـیزهها آه از تنی که ماند به صحـرای کـربـلا
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() شهادت امام عسکری علیهالسلام ـ ذکر مصائب حضرت
آتش زهـر تـمـام جـگـرت را سوزاند نا نداری و عطش چشم ترت را سوزاند کـاسـۀ آب ز دسـتـت به زمـیـن میافـتد تشنگی شعله شد و بال و پرت را سوزاند بدنت بیرمق و هی به خودت میپیچی آه آهـت هـمـۀ دور و بـرت را سـوزاند میکشی پا به زمین و بـدنت سـرد شده سرفه هـایت بدن مخـتصرت را سوزاند دیـدن حـال بـد و جـانِ بـه لـب آمـدهات به خـدا قـلب یگـانه پـسرت را سـوزاند سر تو بر روی دامـان پـسر جاندادی! مطـمئـنم که خـودت یـاد حـسین افـتادی
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و شهادت امام عسکری علیهالسلام
از ابــتـدای گــدا بــودنـم گــدای تـوأم غــلام زادهام و نــوکــر ســرای تـوأم ز کودکی فـقـط از کوچه تو رد شدهام غـریـبگی نکـن ایـنـقـدر! آشـنای تـوأم مرا بزرگ نکن! کوچکت شدم کافیست طلا برای چه وقتی که خاک پای توأم؟! به آفـتـاب قـیـامت چـکـار دارم مـن؟! هـزار شـکـر که در سایۀ عـبای تـوأم دخـیـلم و به ضـریح جدید بـسـته شدم برای هـیچـکـسی نـیـسـتـم برای تـوأم پرم شـکـسـته پـر دیگری تـفـضل کن هــوایـی ســحـر گــنــبـد طـلای تــوأم به کـربـلا و مـدینه به کـاظـمین قـسـم گـدای دربـه در شهـر سـامـرای تـوأم چقـدر خـوب که پای شماست نـوکریم به آب خشکی لبهای تو شرر زده است تمام حرف دلت را دو چشم تر زده است شـبـیه فـاطمه دسـتار بر سرت بـستی چه زهر بود که آتش به فرق سر زده است؟! تمام صورت و دشـداشه تو خاکی شد زمانه بر رخت از کربلا اثر زده است تمام حجره برایت گریز سوختن است غمی به روی دلت سقف و فرش و در زده است اگرچه شهر غـریبی ولی کـفـن داری
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و شهادت امام عسکری علیهالسلام
مثل بغـض از وسط حـنجره برخاستهایم همچو اشک از غم یک خاطره برخاستهایم روضۀ غـربت تـو حـال عـجـیـبـى دارد قسمت این بود از این داغ تو را هم دادند به تو هم مـوى سپـیدى و قـدى خم دادند
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و شهادت امام عسکری علیهالسلام
به شوق از تو سرودن حروف جان بدهند اگر اجازه مـدحـت به این زبـان بدهند تنت میان تب است و دو دست لرزانت ستون عرش خـداونـد را تـکـان بدهـند
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مناجات با صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه در شهادت امام عسکری
دوباره خون شده قلبت دوباره تر شده چشمت چقدر غم زده چون شام بیسحر شده چشمت دو ماه در غـم اجداد و بعد در غـم مادر و امشب اشکفشانِ غـم پدر شده چشمت کسی اگـر که ندانـد خـودم بـد است ندانم چقدر پیش بدیهای من سپر شده چشمت برای ماست که هـمواره بیشتر شده آهت برای ماست که همواره شعلهور شده چشمت ز نالههای تو در هر فراز ناحیه پیداست ز گریههای شب و روز، خونجگر شده چشمت دلیل گریهٔ خونبار تو مگر که جز این است که مثل فاطمه مجروح میخ در شده چشمت دلیل گریهٔ خونبار تو مگر که جز این است که بین قافـله با عمه همسفر شده چشمت برای حنجر گلگون برای چشم پُر از خون چقدر خون شده قلبت چقدر تر شده چشمت
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() شهادت امام عسکری علیهالسلام ـ ذکر مصائب حضرت
پسر زِ غصّه فقط ناله از جگر میزد کنارِ حُجـره به سر از غـمِ پدر میزد پـسـر بـه یـادِ بـدن لـرزۀ پـدر گـریـان پدر زِ زهر روی خاک بال و پر میزد برای غربتِ مسمـومِ سامرا جا داشت هزار چـاک به پیـراهـنـش اگر میزد گَهی به حالِ پریشان خاک سر میریخت گَهی به سینۀ سوزان به روی سر میزد شبیهِ دخترِ ویران نشیـن به شهـرِ شام که سر به خشت زِ دیدارِ طشت زر میزد شبیهِ طفلِ یتیمی که بر سر و صورت زمـانِ بـر سـرِ نـی دیـدنِ پـدر مـیزد
: امتیاز
|